Τραυματισμένη ημιλιπόθυμη 75χρονη στον Υμηττό περίμενε 2,5 ώρες το ΕΚΑΒ

Μια απίστευτη καταγγελία ήρθε χθες στην «Espresso», που καταδεικνύει άλλη μία φορά την τραγική κατάσταση στην οποία έχει περιέλθει τα τελευταία χρόνια το Εθνικό Σύστημα Υγείας, κυρίως λόγω της μεθοδευμένης υποστελέχωσης και υποχρηματοδότησής του, αλλά και των σημαντικών ελλείψεων που παρατηρούνται στον στόλο των ασθενοφόρων του ΕΚΑΒ, καθώς και στο προσωπικό που τα επανδρώνει!

Συγκεκριμένα, γύρω στις 11.30 το πρωί της Τετάρτης, ημέρας με ιδιαίτερα υψηλή θερμοκρασία, μια γυναίκα 75 ετών, που περπατούσε σε δρόμο του Δήμου Υμηττού, έχασε τις αισθήσεις της, κατέρρευσε στο πεζοδρόμιο και χτύπησε στο κεφάλι από την πτώση. Καθώς βρισκόταν σε κεντρικό σημείο, συμπολίτες μας, που αντιλήφθηκαν το γεγονός, έτρεξαν αμέσως κοντά της για να τη συνεφέρουν, ενώ έπειτα από λίγη ώρα έφτασε στο σημείο και ο εγγονός της, που κάλεσε το ΕΚΑΒ.

Όπως μας καταγγέλλει ο εγγονός της 75χρονης γυναίκας, του οποίου τα στοιχεία είναι στη διάθεση της εφημερίδας, χρειάστηκε να περάσουν περισσότερο από δυόμισι ώρες μέχρι να έρθει ασθενοφόρο του ΕΚΑΒ για να παραλάβει την τραυματισμένη ηλικιωμένη! «Τι να σας πω; Η γιαγιά μου είχε βγει έξω για μια δουλειά και ξαφνικά, εκεί που περπατούσε, έπεσε κάτω λιπόθυμη και χτύπησε στο κεφάλι» λέει και συνεχίζει: «Οταν έφτασα εκεί, έτρεχαν αίματα από την πληγή. Ευτυχώς, ήρθαν και δύο παιδιά από το ΙΚΑ Υμηττού, που βρίσκεται κοντά, και προσπάθησαν να της δώσουν τις πρώτες βοήθειες!»

Μάλιστα, σύμφωνα με τον νεαρό, το πρώτο που έκανε μόλις συνήλθε η γιαγιά του, ήταν να καλέσει ασθενοφόρο για να την παραλάβει. Μάταια όμως, καθώς όλα τα ασθενοφόρα του ΕΚΑΒ ήταν απασχολημένα! «Κάθε μισή ώρα που καλούσα στο ΕΚΑΒ με ενημέρωναν ότι δεν υπάρχει κάποιο διαθέσιμο ασθενοφόρο και ρωτώντας τους πότε θα μπορούσε να βρεθεί κάποιο, μου απαντούσαν πως δεν ήξεραν! Ετσι, λόγω της κρισιμότητας της κατάστασης και επειδή έπρεπε να έρθει βοήθεια όσο το δυνατόν γρηγορότερα, άρχισα να τηλεφωνώ και σε εταιρίες με ιδιωτικά ασθενοφόρα. Συνολικά, έκανα εφτά κλήσεις!» αναφέρει, συμπληρώνοντας ότι κάθε φορά τού έλεγαν ότι το ασθενοφόρο θα έρθει σε δύο ώρες περίπου!

Αυτοσχέδιο «ράντσο»

Καθώς όμως περνούσε η ώρα, με τη θερμοκρασία να ανεβαίνει επικίνδυνα λόγω του καύσωνα και με την ηλικιωμένη να βρίσκεται ακόμα ξαπλωμένη στο πεζοδρόμιο και να κάνει εμετούς σε μισολιπόθυμη κατάσταση, ο εγγονός της και οι δύο νεαροί από το ΙΚΑ Υμηττού, που ήρθαν να τη βοηθήσουν, αποφάσισαν να κάνουν ό,τι μπορούν μέχρι να έρθει κάποιο ασθενοφόρο.

«Δυστυχώς, λόγω της κατάστασης της γιαγιάς μου, δεν μπορούσαμε να την πάμε με κάποιο αμάξι στο νοσοκομείο, καθώς δεν έπρεπε να τη μετακινήσουμε. Ετσι, βάλαμε ένα στρώμα που είχα στο πορτμπαγκάζ του αυτοκινήτου μου για να μην είναι ξαπλωμένη κάτω στις βρομιές και τα παιδιά έφεραν από το ΙΚΑ έναν ορό, τον οποίο τον κρεμάσαμε από το δέντρο!» μας αποκαλύπτει.

Τελικά, έπειτα από αρκετές κλήσεις, το ασθενοφόρο έφτασε στο σημείο στις 14.30 το μεσημέρι, ύστερα δηλαδή από δυόμισι ώρες αναμονής, μετά την πρώτη κλήση! Αμεσα οι διασώστες έβαλαν την 75χρονη ασθενή μέσα στο όχημα, στο οποίο επιβιβάστηκε και ο εγγονός της ως συνοδός και κατευθύνθηκαν στο Νοσοκομείο του Ευαγγελισμού. Εκεί, όπως μας λέει ο νεαρός, δεν χρειάστηκε να περιμένουν στην ουρά, επειδή πήγαν κατευθείαν στα Επείγοντα.

«Ευτυχώς, μας έβαλαν κατευθείαν μέσα, αλλά και πάλι χρειάστηκε να περιμένουμε αρκετές ώρες για να μάθουμε τι συμβαίνει. Υπήρχε τόσος κόσμος και οι νοσηλευτές έτρεχαν να εξυπηρετήσουν, δεν μπορούσαμε να έχουμε ενημέρωση. Δεν ξέραμε, δηλαδή, εάν ζει ή πέθανε!» λέει και συμπληρώνει: «Επειτα από τρεις ώρες αναμονής, έμαθα ότι της έγιναν όλες οι εξετάσεις και ότι της έκαναν εισαγωγή για νοσηλεία. Μάλιστα, χρειάστηκε να κάνει ράμματα στο κεφάλι. Τώρα είναι καλύτερα, αλλά είναι ακόμα στο κρεβάτι».

Κλείνοντας ο νεαρός μάς παραθέτει συνοπτικά τη δική του εμπειρία από το παραμελημένο ΕΣΥ: «Μόνο και μόνο η εικόνα με τη γιαγιά μου να κείτεται στον δρόμο λιπόθυμη και χτυπημένη και τον ορό να κρέμεται από πάνω της από το δέντρο, δείχνει την κατάσταση του ΕΣΥ. Ενας κάτοικος που έχει μεγαλώσει, έχει ζήσει εδώ και πληρώνει φόρους να περιμένει ξαπλωμένος στο πεζοδρόμιο δυόμισι ώρες μέχρι να έρθει ασθενοφόρο, τα δείχνει όλα» μας αναφέρει και καταλήγει: «Δυστυχώς, γι’ αυτό φεύγουν και οι συνομήλικοί μου και πάνε στο εξωτερικό, γιατί ξέρουν ότι αλλού δεν συμβαίνουν αυτά, σε άλλα κράτη υπάρχει περίθαλψη, δεν θα περιμένουν αβοήθητοι στον δρόμο, εάν τους συμβεί κάτι. Οπως όλοι, μέχρι να μου συμβεί, νόμιζα ότι ήταν κάτι μακρινό. Οτι αφορά μόνο τους άλλους. Δυστυχώς, η κατάσταση στην Υγεία μάς αφορά όλους. Τους γονείς, τους παππούδες, τους φίλους μας, εμάς. Δεν μπορεί να συνεχιστεί άλλο!»

Από τη μεριά μας, δεν μπορούμε παρά να αναρωτηθούμε τα εξής: Ως πότε οι Ελληνες πολίτες θα αντιμετωπίζονται ως πολίτες δεύτερης κατηγορίας, παιδιά ενός κατώτερου θεού; Εάν στη θέση της 75χρονης γυναίκας βρισκόταν κάποιος συγγενής ή φίλος βουλευτή, υπουργού ή επιχειρηματία, σε πόσα λεπτά θα ερχόταν το ασθενοφόρο ή θα βλέπαμε μέχρι και… ελικόπτερο Super Puma να προσγειώνεται στον δρόμο για να τον παραλάβει; Τραγικές καταστάσεις σε ένα διαλυμένο κράτος. Ακούτε, κ. Γεωργιάδη;

espressonews.gr