Για τα «μπαλώματα» του Χρυσοχοΐδη και του Μητσοτάκη στο ΕΚΑΒ, μπαλώματα τα οποία θα κοστίσουν ζωές, αφού όσοι μπαίνουν είναι χωρίς απαιτούμενη εκπαίδευση, κάνει λόγο μέσα από καταγγελία της, η Μαρία Παπαγεωργίου, εκπαιδευτικός στο επάγγελμα αλλά με οικογένεια διασώστη.
Η ίδια μεταφέρει… ένα 24ωρο διασώστη του ΕΚΑΒ σε επιστολή της διερωτώμενη πώς οι οδηγοί ΟΤΑ, για παράδειγμα, θα αντιδράσουν όταν βρεθούν σε ένα σοβαρό τροχαίο καλοκαιριάτικα σε νησί όντες ανεκπαίδευτοι; Μετά τα αλλεπάλληλα περιστατικά θανάτων που έρχονται στο φως της δημοσιότητας και που προκαλούν αγανάκτηση, οι διασώστες - όπως πληροφορεί η καταγγέλλουσα - απαγορεύεται να μιλήσουν δημόσια καθώς “απειλούνται με πειθαρχικό”.
Αυτό άρχισε από την εποχή του Covid-19, όταν βάσει εγκυκλίων που διανέμονταν στα Νοσοκομεία, δεν επέτρεπαν σε νοσηλευτές και λοιπό υγειονομικό προσωπικό να μιλήσουν σε δημοσιογράφους. «Εμένα δεν με δεσμεύει καμία εγκύκλιος» αναφέρει η ίδια η οποία μεταφέρει στο «Μακελειό για την Εθνική Απελευθέρωση» πώς είναι τα πράγματα «από μέσα», σημειώνοντας ότι οι «υψηλά ιστάμενοι είτε αγνοούν είτε δεν ενδιαφέρθηκαν ποτέ να μάθουν».
Οι γραφειάδες και οι «έξω»
«Πρέπει να διευκρινιστεί ότι στην κεντρική υπηρεσία του ΕΚΑΒ υπάρχουν περίπου 1.000 άτομα μέσα σε γραφεία, οι περισσότεροι εκ των οποίων έχουν εργασιακή εμπειρία στα Επείγοντα όμως προσπαθούν και πετυχαίνουν - είτε με πολιτικά μέσα είτε με ιατρικές αποφάσεις – να βρεθούν σε κάποιο γραφείο. Αρκετοί από αυτούς έχουν πράγματι «σακατευτεί» σωματικά και ψυχικά από τον τρόπο που λειτουργεί το επιχειρησιακό κομμάτι του ΕΚΑΒ εδώ και χρόνια. Με την ανοχή φυσικά όλων των κυβερνήσεων. Και με αποτέλεσμα να μετράμε νεκρούς ασθενείς και διασώστες».
Παράνομο και επικίνδυνο φυσικά. Το σύστημα αυτό βέβαια κλείνει τουλάχιστον 15 με 20 χρόνια. Επίσης από τις 52 εβδομάδες που έχει ο χρόνος στις 25 εβδομάδες δεν δίνεται το νόμιμο ρεπό των 2 ημερών που έχει υπογραφεί μέσα στη σύμβαση του διορισμού τους αλλά μόνο η μια μέρα.
Αυτά είναι τα ασθενοφόρα του 2004 τα οποία δεν έχουν κλιματισμό για τον διασώστη και η θερμοκρασία ανεβαίνει 50 βαθμούς υπό σκιά στην καμπίνα του οδηγού!
Σημειωτέον ότι χάλασαν αμέσως τα περισσότερα συστήματά τους γιατί αγοράστηκαν μετά από τη γνώμη διαφόρων ιστάμενων που δεν έχουν πιάσει ποτέ τους τιμόνι και φορείο.
Ενδεχομένως με διάφορες συμφωνίες - ποιος ξέρει πόσο ξεκάθαρες».
Οι αδιόριστοι
«Υπάρχουν περίπου 2.500 αδιόριστοι διασώστες που έχουν τελειώσει τη σχολή του ΕΚΑΒ. ∆υστυχώς τα τελευταία 4-5 χρόνια η σχολή έχει εγκαταλειφθεί στην τύχη της και έχει ρίξει τις απαιτήσεις που ίσχυαν παλιά: ∆εν έχει καν ως προαπαιτούμενο το δίπλωμα οδήγησης Γ κατηγορίας ή σωματικά κριτήρια που απαιτούνται (π.χ. πώς να σηκώσεις τουλάχιστον 100 kg σε κάθε περιστατικό;). Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα να μην μπορούν να ανταποκριθούν στο Πεδίο ακόμα και οι εκπαιδευμένοι - υποτίθεται - διασώστες που προσλαμβάνονται ως επικουρικοί. Ο διασώστης δε, πρέπει να είναι νηφάλιος, να μπορεί να οδηγεί υπό συνθήκες πίεσης - γρήγορη αμυντική οδήγηση - και να μην επηρεάζεται όσο γίνεται από τις φρικτές εικόνες και το ψυχικό βάρος των ασθενών και των συγγενών τους. Πολλοί δεν τα καταφέρνουν και καταλήγουν σε ψυχοφάρμακα ακόμα και αλκοολισμό, χώρια τα κατεστραμμένα τους σώματα από το κουβάλημα σε ορόφους, σε δύσβατους δρόμους και επικίνδυνα σκηνικά από πυροβολισμούς και δολοφονίες μέχρι αυτοκτονίες σε γκρεμούς, στέκια ναρκομανών και αεροπορικά δυστυχήματα ή πυρκαγιές. Σε οποιοδήποτε περιστατικό που τυχόν δεν πάει καλά η διοίκηση δεν στηρίζει κανέναν διασώστη. Στην πραγματικότητα όμως χωρίς αυτόν δεν γίνεται απολύτως τίποτα».
Κομματικά κριτήρια και… ακαταδίωκτο
«Οι διοικητές έχουν και το ακαταδίωκτο από την εποχή του κορωνοϊού, το οποίο ισχύει ακόμα και δεν έχουν λόγο να το καταργήσουν! Τα παλαιότερα χρόνια οι συνδικαλιστές του ΕΚΑΒ έταζαν σε ανθρώπους από την επαρχία ότι αν μπουν στο ΕΚΑΒ της Αθήνας κάποια στιγμή θα μπορέσουν να τους προωθήσουν πίσω. Έτσι ήρθαν οδηγοί φορτηγών το 1980 από εταιρείες τροφίμων κλπ. που με ταχύρρυθμα σεμινάρια μπήκαν στο επιχειρησιακό κομμάτι. Η έλλειψη γνώσεων ήταν μοιραία για κάποιους εκείνη την εποχή. Πολύ αργότερα φτιάχτηκε η σχολή του ΕΚΑΒ και το επίπεδο ανέβηκε χωρίς ποτέ όμως να γίνει πανεπιστημιακή σχολή όπως θα έπρεπε. Το προφίλ δε των Αθηναίων επικουρικών διασωστών είναι απίστευτα ετερόκλητο. Είναι άνθρωποι που έχουν βγει στη σύνταξη από άλλα επαγγέλματα και έρχονται να κάνουν τους διασώστες, άνθρωποι συχνά υπερβολικά μορφωμένοι οι οποίοι βρίσκονται σε μεταβατικό στάδιο για κάποια άλλη καριέρα. Μόνιμοι και επικουρικοί σχεδιάζουν το επόμενο βήμα τους με το που μπουν στο ΕΚΑΒ γιατί βλέπουν μια «γαλέρα». Αυτό γιγαντώθηκε επί Covid-19».
Θεωρώ ότι το παρόν κείμενο που συντάχθηκε είναι ένα από τα καλύτερα κείμενα που έχουν γραφτεί όσον αφορά το Εθνικό Κέντρο Επείγουσας Βοήθειας (ΕΚΑΒ) και την πραγματικότητα που περιβάλλει αυτόν τον οργανισμό. Καταδεικνύω την ύπαρξη μιας σοβαρής συγκάλυψης από το υπουργείο υγείας σε σχέση με παράνομες πρακτικές που διαπράττονται καθημερινά για παράδειγμα της πραγματικής δύναμης που επιχειρεί στο επιχειρησιακό τμήμα που είναι συνεχώς κάτω από το ποσοστό ασφαλείας. την καταστρατήγηση του δημοσιοϋπαλληλικού κώδικα και του ΚΟΚ . Την μέριμνα και ασφάλεια για την ψυχική και σωματική υγεία των πληρωμάτων και τι πραγματικά συμβαίνει στην εσωτερική λειτουργία του ΕΚΑΒ και τονίζω ότι ο πρόεδρος του ΕΚΑΒ δεν έχει παράσχει την απαιτούμενη υποστήριξη στους διασώστες που αγωνίζονται καθημερινά. Σε αυτό το πλαίσιο, εκφράζω την ανάγκη για ενέργειες και αλλαγές που θα βελτιώσουν τις συνθήκες εργασίας των διασωστών και θα αποκαταστήσουν την εμπιστοσύνη στην υπηρεσία του ΕΚΑΒ.
ΑπάντησηΔιαγραφή