Τη Πέμπτη 9/6 η οικογένειά μου δοκιμάστηκε από μια πυρκαγιά, χωρίς ευτυχώς να σημειωθεί κάποια ανθρώπινη απώλεια. Μια πυρκαγιά που κατέστρεψε ολοσχερώς το πατρικό μου σπίτι, αλλά και το σπίτι του δεύτερου πατέρα μου, του Βαγγέλη Τέτσιου .
Ωστόσο μέσα από τις στάχτες ανασύρθηκαν κάποια μικροαντικειμενα μεγάλης συναισθηματικής αξίας όπως το μετάλλιο του παππού μου, ο οποίος συμμετείχε ως στρατιώτης στον πόλεμο της Κορέας, θυμίζοντάς μου μια από τις παραινέσεις του
《ΕΠΙΤΡΕΠΕΤΑΙ ΝΑ ΠΕΣΕΙΣ ΕΠΙΒΑΛΛΕΤΑΙ,ΟΜΩΣ, ΝΑ ΣΗΚΩΘΕΙΣ》
Συνδημότες μας και ιδιαίτερα οι, Βασίλης Θεοδώρου, Νίκος Θεοδώρου, Χρήστος Τσουρβάκας ,Χρήστος Ψαρρής και Αντώνης Δαμασκηνός με κίνητρο μόνο την ανθρωπιά και την αλληλεγγύη κατέβαλλαν υπεράνθρωπες προσπάθειες για την κατάσβεση της φωτιάς.
Το πλήρωμα του ΕΚΑΒ ανταποκρίθηκε πλήρως στα καθήκοντά του προσφέροντας βοήθεια όπου απαιτήθηκε.
Σίγουρα υπάρχουν και άλλοι που βοήθησαν αλλά δεν υπέπεσαν στην αντίληψη μας.
Συγγενείς, φίλοι, γνωστοί, και άγνωστοι, η συμπαράσταση όλων σας ήταν και είναι συγκινητική.
Ένα μεγάλο ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ σε όλους…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου