Αγαπητοί φίλοι,
Ορισμένα πρόσφατα περιστατικά καθυστερημένης άφιξης ασθενοφόρου (Μαρίνα Καστέλλο, Πυργί κ.α.) καθώς και η προ ολίγων ημερών επίσκεψη του υπουργού Υγείας κ. Πλεύρη στο νησί, επανέφεραν στην επικαιρότητα το ζήτημα της προβληματικής λειτουργίας του ΕΚΑΒ Χίου.
Είναι προφανές πως παρά τις φιλότιμες έως υπεράνθρωπες προσπάθειες του λιγοστού προσωπικού, η τωρινή κατάσταση, δηλαδή η εξυπηρέτηση ολόκληρου του νησιού από ένα ασθενοφόρο ανά βάρδια, είναι εντελώς απαράδεκτη και επικίνδυνη. Τις δε καθημερινές υπάρχει μεν και δεύτερη βάρδια ασθενοφόρου τις πρωινές ώρες η οποία ωστόσο επιφορτίζεται με τις δευτερογενείς διακομιδές (μη επείγοντα περιστατικά). Πάγιο και δίκαιο αίτημα των διασωστών του ΕΚΑΒ Χίου είναι η πρόσληψη του αναγκαίου προσωπικού έτσι ώστε να εξυπηρετείται το λιγότερο και ένα δεύτερο ασθενοφόρο ανά βάρδια για επείγουσες διακομιδές.
Πάνω σε όλα αυτά, θα ήθελα να μοιραστώ μαζί σας ορισμένες σκέψεις.
Το πρώτο πράγμα για να βελτιώσεις το ο,τιδήποτε είναι να το μετρήσεις και να το αξιολογήσεις. Σε αυτό το πλαίσιο, αν δεν συμβαίνει ήδη, θεωρώ πως θα ήταν απαραίτητη η λεπτομερής καταγραφή στατιστικών στοιχείων από το ΕΚΑΒ Χίου για τον αριθμό των ημερήσιων αιτημάτων που δέχεται για διακομιδή με ασθενοφόρο. Τι είδους περιστατικά είναι; Από ποιες περιοχές του νησιού; Πόσα εξ’ αυτών ήταν όντως επείγοντα και πόσα τελικά δεν έχρηζαν διακομιδής με ασθενοφόρο; Ποιος ο μέγιστος αριθμός περιστατικών τα οποία έχει κληθεί να αντιμετωπίσει ταυτοχρόνως; Αλλά και πόσες δευτερογενείς διακομιδές γίνονται καθημερινά δεσμεύοντας ανθρώπινους πόρους του ΕΚΑΒ και τι είδους περιστατικά αφορούν;
- Όσον αφορά τις δευτερογενείς διακομιδές δηλαδή εξιτήρια από το νοσοκομείο ή διακομιδές νεφροπαθών για αιμοκάθαρση κλπ. η χρήση ενός ασθενοφόρου με δύο άτομα προσωπικό δεν μοιάζει και τόσο ορθολογική. Ένα ασθενοφόρο που θα φύγει από το νοσοκομείο με δύο διασώστες για να φέρει π.χ. από τα Μεστά έναν νεφροπαθή για αιμοκάθαρση στο νοσοκομείο και να τον γυρίσει πίσω, πόσες επείγουσες διακομιδές θα είχε πραγματοποιήσει στον ίδιο χρόνο στην Πόλη της Χίου;Όλες οι δευτερογενείς διακομιδές δεν θα μπορούσαν να πραγματοποιούνται πολύ πιο οικονομικά κι εξίσου αποτελεσματικά από έναν εκπαιδευμένο οδηγό με ένα όχημα μεταφοράς ατόμων με αναπηρία (βλέπε φωτογραφία) αντί να δεσμεύουμε πολύτιμα ασθενοφόρα και διασώστες που δεν έχουμε;
Μήπως όμως έχει έρθει η ώρα να επανεξετάσουμε και το θέμα της κινητικότητας του προσωπικού στο Δημόσιο; Για παράδειγμα, ενώ το ΕΚΑΒ Χίου είναι τραγικά υποστελεχωμένο, αν δεν κάνω λάθος, στη ΒΙΑΛ εργάζονται αυτή τη στιγμή 500 άτομα προσωπικό για 150 μετανάστες. Δεν θα μπορούσαν λοιπόν 5-10εργαζόμενοι της ΒΙΑΛ, κάτοχοι διπλώματος Γ΄ κατηγορίας να επανεκπαιδευτούν στο νοσοκομείο ή στο ΙΕΚ του ΕΚΑΒ και να παίρνουν απόσπαση στο ΕΚΑΒ κάθε καλοκαίρι για 4 μήνες ώστε να ενισχύουν τις διακομιδές έστω κι ως οδηγοί;
Και λίγη τροφή για σκέψη. Στην Ελβετία, παρά την υποχρεωτική από το νόμο ιατροφαρμακευτική ασφάλιση, η επείγουσα διακομιδή με ασθενοφόρο δεν καλύπτεται από τις ασφαλιστικές εταιρείες και το κόστος της (γύρω στα 750 ευρώ, προφανώς πληρωτέο σε δεύτερο χρόνο κι όχι σε επείγουσα βάση) βαρύνει τον ασθενή.
Στην χώρα μας αν κάποιος καλέσει το 166 για ένα αγαπημένο του πρόσωπο που χρειάζεται επείγουσα διακομιδή και λάβει την απάντηση πως δεν υπάρχει διαθέσιμο όχημα, αυτό με τι στον κόσμο πληρώνεται;
Αν το ΕΚΑΒ ζητούσε μια συμμετοχή του ασφαλισμένου στο κόστος της διακομιδής του της τάξεως των 50 ευρώ (όπως άλλωστε κάνει ο ΕΦΚΑ για τα φάρμακα και μάλιστα σε χρόνια βάση), με αυτά τα χρήματα δεν θα μπορούσε να ενισχύει σημαντικά το έργο του; Για παράδειγμα με μόνο 10 διακομιδές την ημέρα το ΕΚΑΒ Χίου θα είχε επιπρόσθετους πόρους της τάξεως των 15.000 ευρώ το μήνα ώστε να προσλάβει προσωπικό, να βελτιώσει τον εξοπλισμό του κλπ. Αν λοιπόν αυτό θα ήταν το τίμημα για να έχουμε όσα ασθενοφόρα απαιτούνται τα οποία θα είναι επανδρωμένα και διαθέσιμα όταν τα χρειαστούμε για να φτάσουν γρήγορα εκεί που πρέπει και να σώσουν ζωές, θα το δίναμε το πενηντάρικο ή όχι;
Κλείνοντας θα ήταν παράληψη να μην ευχαριστήσουμε δημόσια το προσωπικό του ΕΚΑΒ Χίου το οποίο επιτελεί σημαντικότατο κοινωνικό έργο υπό αντίξοες συνθήκες.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου