ΑΡΜΑ-ΕΚΑΒ: Η θέση μας για την Τροπολογία Γεροβασίλη περί αξιολόγησης!!!

«Η θέση της παράταξης για την Τροπολογία της Γεροβασίλη για την αξιολόγηση» 

Η κατάθεση στη Βουλή της τροπολογίας, που αφορά στην αξιολόγηση του προσωπικού στο Δημόσιο, σύμφωνα με την οποία οι προϊστάμενοι Τμημάτων και Διεύθυνσης, που δεν θα προχωρήσουν στην αξιολόγηση του προσωπικού των μονάδων στις οποίες προΐστανται -συμμετέχοντας στην Απεργία / Αποχή που έχει κηρύξει ΑΔΕΔΥ- θα αποκλείονται αυτομάτως από τις επόμενες Κρίσεις Προϊσταμένων, τους στερεί το δικαίωμα ανάδειξης σε θέση ευθύνης, ενώ φαίνεται να επιχειρείται η τιμωρία της συμμετοχής στην απεργία, στην υπεράσπιση του συνδικάτου, της συλλογικότητας και της αλληλεγγύης, καθώς επιβραβεύονται η απεργοσπασία και οι προσωπικές στρατηγικές. 

 Με την εν λόγω τροπολογία, «ενταφιάζεται» η διαδικασία Αξιολόγησης στο Δημόσιο, καθώς αναιρούνται στην πράξη οι θετικές πλευρές του Ν. 4369/16 και παράλληλα ενσωματώνονται τιμωρητικές και εκβιαστικές λογικές σε αυτό. 

 Το Αυτόνομο Ριζοσπαστικό Μέτωπο Αγώνα, είχε επισημάνει πολύ νωρίς την προβληματική εφαρμογή του Ν. 4369/16 καθώς, από μια σειρά δράσεων που αφορούσαν συνολικά στην Αξιολόγηση στο Δημόσιο (Αξιολόγηση Δομών, Οργανογράμματα, Στοχοθεσία, Ολομέλειες Τμήματος, Αμφίδρομη Αξιολόγηση, Περιγράμματα Θέσεων, Κρίσεις για Θέσεις Ευθύνης,) η κινητοποίηση του Υπουργείου, περιορίστηκε αποκλειστικά στην αξιολόγηση του Προσωπικού και μάλιστα από προϊσταμένους, που στη πλειονότητα τους είχαν οριστεί με ανάθεση και με καταχρηστικό τρόπο από την Κυβέρνηση Σαμαρά-Βενιζέλου.  
Έτσι, ιδιαίτερα μετά τη κατάθεση της τροπολογίας, εμπεδώνεται πλέον στη συνείδηση της κοινής γνώμης και φυσικά των εργαζομένων στο Δημόσιο, πως η Αξιολόγηση, δεν είναι παρά μηχανισμός πειθάρχησης, εντατικοποίησης και τιμωρίας των εργαζομένων. 

Πρόκειται για πρακτική, που έρχεται σε πλήρη αντίθεση με την πάγια αντίληψη των πολιτικών και συνδικαλιστικών δυνάμεων της Αριστεράς, για την Αξιολόγηση του Δημοσίου, ως έκφραση κοινωνικής λογοδοσίας, με συναίνεση και συμμετοχή των εργαζομένων και θεσμούς κοινωνικού ελέγχου, με μοναδικό στόχο την βελτίωση των παρεχόμενων υπηρεσιών προς την κοινωνία, και ιδιαίτερα στις πλέον ευάλωτες κοινωνικές ομάδες. 

Είναι ένα πρωτοφανούς σύλληψης σχέδιο, που έρχεται σε πλήρη αντίθεση με τον πυρήνα του αξιακού φορτίου της Αριστεράς, του κόσμου της μισθωτής εργασίας, των υπέρτατων αξιών της κοινωνικής συγκρότησης. 

Μετά την ψήφιση της τροπολογίας, και ανεξάρτητα από τα αποτελέσματα που αυτή θα επιφέρει, η ιδέα μιας διαφορετικής αντίληψης για την Αξιολόγηση στο Δημόσιο υφίσταται βαρύτατο και πιθανά ανεπανόρθωτο πλήγμα, αφού στην πράξη ενσωματώνονται σ’ αυτή οι νεοφιλελεύθερες αντιλήψεις για το Δημόσιο και τους εργαζόμενους και «επιβραβεύονται» νοοτροπίες, που πρωτοεμφανίστηκαν με την αντιμεταρρύθμιση Μητσοτάκη. 

Κι εδώ δεν μπορεί να μη γίνει αναφορά στις βαρύτατες ευθύνες της πλειοψηφίας της ΑΔΕΔΥ, η οποία καθοδηγούμενη από κομματικές σκοπιμότητες, αρνήθηκε να κεφαλαιοποιήσει την νίκη των εργαζομένων απέναντι στην προσχηματική αξιολόγηση των απολύσεων από τον Μητσοτάκη, ενώ συνεχίζει να αρνείται οποιαδήποτε συζήτηση για ένα πλαίσιο αρχών, που θα διέπει την Αξιολόγηση στο Δημόσιο, κάτι που συνιστά απαίτηση της κοινωνίας και των εργαζομένων στο Δημόσιο. 

Πρόκειται για άρνηση άκρως αποκαλυπτική για την θεωρητική και πολιτική ένδεια, τις κομματικές σκοπιμότητες, αλλά και την σύσταση της συγκολλητικής ουσίας του αφύσικού και ετερόκλητου μετώπου. 

Φυσικά οι ευθύνες της ΑΔΕΔΥ δεν μπορούν να αποτελέσουν δικαιολογία για την κατάθεση της απαράδεκτης και απεργοσπαστικής τροπολογίας, γι αυτό: 

• Καλούμε την Υπουργό Διοικητική Ανασυγκρότησης να αποσύρει την τροπολογία ξεκινώντας άμεσα διάλογο με τα συλλογικά όργανα των εργαζομένων στο Δημόσιο προκειμένου να εξευρεθεί λύση. 
• Στην περίπτωση που η τροπολογία κατατεθεί προς ψήφιση, καλούμε τους βουλευτές του Ελληνικού Κοινοβουλίου και ειδικά της Αριστεράς, να υπερασπίσουν τις αξίες της απεργίας, της συλλογικότητας και της αλληλεγγύης καταψηφίζοντας την.
• Καλούμε τέλος όλους τους εργαζόμενους στο Δημόσιο και ειδικότερα τα στελέχη της διοίκησης να συμμετέχουν, μέσα από μαζικές διαδικασίες και γενικές συνελεύσεις, στην Απεργία- Αποχή.