Με την υπ’ αρίθμ. Α380/2016 απόφαση του 1ου Τριμελούς Διοικητικού Πρωτοδικείου παραπέμφθηκε στο Τριμελές Διοικητικό Πρωτοδικείο Μυτιλήνης η αγωγή που άσκησαν τον Δεκέμβριο του 2007, τρείς κάτοικοι της Ρόδου, κατά του Εθνικού Κέντρου Αμεσης Βοήθειας ΕΚΑΒ.
Με την ίδια απόφαση απορρίφθηκε η αγωγή τους κατά το μέρος που στρεφόταν κατά του Γενικού Νοσοκομείου Ρόδου, της Β’ Υγειονομικής Περιφέρειας Πειραιώς και Αιγαίου-Δ.Υ.ΠΕ. Πειραιώς και Αιγαίου και του Ελληνικού Δημοσίου.
Οι ενάγοντες ζητούν να αναγνωρισθεί η υποχρέωση των εναγομένων να τους καταβάλουν, το συνολικό ποσό του 1.100.000 ευρώ νομιμοτόκως ως χρηματική ικανοποίηση λόγω ψυχικής οδύνης, την οποία, όπως υποστηρίζουν, υπέστησαν εξαιτίας του θανάτου του συζύγου της πρώτης ενάγουσας και πατέρα των δευτέρου και τρίτου των εναγόντων, από εργατικό ατύχημα που συνέβη στις 27 Φεβρουαρίου 2002, κατά την εκτέλεση της υπηρεσίας του θανόντος ως οδηγού ασθενοφόρου ΕΚΑΒ και το οποίο οφείλεται, κατά τους ισχυρισμούς τους, στην παράνομη παράλειψη του ΕΚΑΒ να προβεί σε αύξηση του στόλου των ασθενοφόρων και σε πρόσληψη επιπλέον οδηγών με αποτέλεσμα ο αποβιώσας να εργάζεται χωρίς την μεσολάβηση αδειών-ρεπό και υπό συνεχή πίεση, που του προκάλεσε έμφραγμα μυοκαρδίου, συνεπεία του οποίου κατέληξε.
Ο αποβιώσας συγγενής των εναγόντων αποσπάστηκε για το χρονικό διάστημα από 24-7-2001 έως και 23-7-2002 από το Γενικό Νοσοκομείο Ρόδου στο ΕΚΑΒ-τομέας Ρόδου όπου και εργάστηκε με σχέση δημοσίου δικαίου ως οδηγός ασθενοφόρου έως και τον θάνατο του (27-2-2002).
Το δικαστήριο έκρινε ότι το ΕΚΑΒ-τομέας Ρόδου, όπου εργαζόταν ο αποβιώσας, υπάγεται στην 12η περιφέρεια-παράρτημα Μυτιλήνης του ΕΚΑΒ, το οποίο εδρεύει στην Μυτιλήνη, στον διευθυντή δε αυτού ανήκει η αρμοδιότητα συντονισμού του έργου, της δράσης και του προσωπικού των ΕΚΑΒ περιοχής ευθύνης του (μεταξύ των οποίων και το ΕΚΑΒ Ρόδου). Συνεπώς, η ένδικη διαφορά, αφορώσα σε παράλειψη οργάνων νομικού προσώπου δημοσίου δικαίου που εδρεύει στην Μυτιλήνη, υπάγεται στην κατά τόπο αρμοδιότητα του Διοικητικού Πρωτοδικείου Μυτιλήνης.
Σύμφωνα με την αγωγή, που χειρίστηκε η δικηγόρος κ. Δεσποινα Κοκκάρη, στις 27-02-2002, σύμφωνα με το πρόγραμμα εργασίας της υπηρεσίας του, ο αποβιώσας, αποτελούσε πλήρωμα απογευματινής βάρδιας οδηγών ασθενοφόρου, και συγκεκριμένα από 15:00 μέχρι 23:00.
Αργά το βράδυ της ημέρας αυτής κλήθηκε να παραλάβει έναν ασθενή με συμπτώματα εμφράγματος, ο οποίος είχε διακομισθεί στο Νοσοκομείο της Ρόδου με ελικόπτερο του ΕΚΑΒ από την Λέρο. Κατά την παραλαβή του ασθενούς από το ελικόπτερο, ένιωσε πόνο στην πλάτη, τον οποίο απέδωσε, σε κρυολόγημα, αφού δεν είχε και δεν αντιμετώπιζε κανένα απολύτως πρόβλημα υγείας, ούτε σχετικά με την καρδιά του, ούτε και με οτιδήποτε άλλο, το οποίο να δικαιολογεί αυτό τον πόνο.
Φθάνοντας στο Νοσοκομείο της Ρόδου, όπου μετέφερε το περιστατικό από τη Λέρο, και περί ώρα 20:21, ένιωσε ταχυκαρδία, και αφού εξετάστηκε στο Τμήμα Επειγόντων Περιστατικών (Τ.Ε.Π.) του έγινε καρδιογράφημα και αμέσως εισήχθη στην Μονάδα Εντατικής Θεραπείας (Μ.Ε.Θ.), καθ’ υπόδειξη των ιατρών. Εκεί ιατρός του χορήγησε τα απαραίτητα, δηλαδή, ορό, διουρητικά και αντισηπτικά.
Εν τούτοις όμως, και παρά τις προσπάθειες των θεραπόντων ιατρών, μετά από δύο ώρες κατέληξε, από «Οξύ εκτεταμένο έμφραγμα προσθιοπλαγίου τοιχώματος μυοκαρδίου – ανακοπές – ηλεκτρομηχανικό διαχωρισμό».
Επισημαίνουν ότι λόγω του ότι, αφενός μεν ο στόλος των ασθενοφόρων του ΕΚΑΒ, αφετέρου δε, το προσληφθέν προσωπικό για να εργασθεί στην συγκεκριμένη θέση την οποία κάλυπτε ο οικείος τους, αντίστοιχα, των οδηγών δηλαδή ασθενοφόρων, ήταν ελλιπή, και δεν επαρκούσαν για την εξυπηρέτηση των αναγκών της υπηρεσίας, αντιθέτως υπολείποντο πολύ από αυτές, το ήδη υπάρχον προσωπικό, γενικότερα, αλλά και ειδικότερα, ο σύζυγος και πατέρας τους, εργαζόταν, χωρίς την απαραίτητη ανάπαυση, χωρίς δηλαδή να παίρνει τα οφειλόμενα σε αυτόν ρεπό, όπως προκύπτει, τόσο από έγγραφο του Δ/ντή της Τεχνικής Υπηρεσίας του Γενικού Νοσοκομείου Ρόδου, όσο και από βεβαίωση της Προϊσταμένης της Δ/νσης Διοικ. Και Οικον. Υπηρεσιών του Ε.Κ.Α.Β., στα οποία βεβαιώνεται ότι του οφείλοντο 15 και 22 ημέρες ανάπαυσης (ρεπό), αντίστοιχα.
Εργαζόταν κάτω από συνεχή πίεση, λόγω της ευθύνης την οποία απαιτεί η θέση του αυτή, αλλά και της υπευθυνότητας του, να προλάβει να βοηθήσει όσο το δυνατόν περισσότερους ασθενείς συνανθρώπους του.
Τη συγκεκριμένη δε ημέρα κατά την οποία επήλθε ο απροσδόκητος και αιφνίδιος θάνατος του, παρόλο που υπήρχε στην υπηρεσία αυξημένος αριθμός κλήσεων, κατά τη διάρκεια της πραγματοποιούμενης βάρδιας του, για διακομιδές ασθενών, το ΕΚΑΒ, παρέλειψε και δεν μερίμνησε ύτε να συμπληρώσει το πλήρωμα των ασθενοφόρων που πραγματοποιούσαν την συγκεκριμένη βάρδια, αλλά και ούτε να αυξήσει τον στόλο των ασθενοφόρων του, ώστε να μπορούν να ανταπεξέλθουν στις αυξημένες αυτές ανάγκες των υπηρεσιών της συγκεκριμένης βάρδιας.
Κατέβαλε έτσι υπερβολική – υπεράνθρωπη προσπάθεια και να μετέλθει κουραστική και εξαντλητική εργασία, προκειμένου να ανταπεξέλθει στις αυξημένες αυτές ανάγκες της διακομιδής ασθενών, γεγονός το οποίο επέφερε ασυνήθιστη καταπόνηση του οργανισμού του, ψυχική και σωματική, επί πλέον δε, τον φόρτισε με αυξημένο άγχος και στες, με αποτέλεσμα να υποστεί αρχικό έμφραγμα και στη συνέχεια ανακοπή καρδιάς εξ αιτίας της οποίας, τελικά, επέφερε και τον θάνατό του, παρά το γεγονός ότι δεν αντιμετώπιζε κανένα, απολύτως, πρόβλημα υγείας μέχρι τότε.
ΠΗΓΗ:
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου