Του Δημήτρη Κίσσονα
Με το Π.Δ. 62/2007 καθιερώνονται τα επαγγελματικά δικαιώματα του επαγγέλματος «Διασώστης - Πλήρωμα Ασθενοφόρου» που, μεταξύ άλλων, προβλέπει την «Διακομιδή ασθενούς στον κατάλληλο υγειονομικό σχηματισμό, με την κατάλληλη κατά περίσταση ταχύτητα, την χρίση ηχητικών και φωτεινών βοηθημάτων όταν αυτό κρίνεται αναγκαίο, πάντα όμως ακολουθώντας τον κώδικα οδικής κυκλοφορίας» (Άρθρο 4 Παράγραφο 16). Ήδη είχε κλείσει μία οκταετία που με την υπ’ αριθμόν Α5/4898/1999 Απόφαση ιδρύεται το ΙΕΚ ΕΚΑΒ, και ένα χρόνο αργότερα εκδίδεται ο πρώτος Οδηγός Σπουδών της ειδικότητας (LOT 1/10.2000) που, μεταξύ άλλων, προσφέρει και το μάθημα «Βασικές Γνώσεις Ασφαλούς Οδήγησης». Επομένως, είχαν δημιουργηθεί όλες οι τυπικές αλλά και ουσιαστικές προϋποθέσεις ώστε το ΕΚΑΒ να στελεχώνεται πλέον από ικανώς εκπαιδευμένα και πιστοποιημένα στελέχη όταν, έως τότε, το μοναδικό απαιτητό προσόν ήταν δίπλωμα Γ’ κατηγορίας.
Παρόλα αυτά, τόσο οι προκηρύξεις του ΑΣΕΠ όσο και οι προκηρύξεις έκτακτου προσωπικού όλων των ετών από τότε έως και σήμερα, ενώ ορίζουν ως πρωτεύον προσόν την πιστοποίηση του ΟΕΕΚ (πλέον ΕΟΠΠΕΠ), άμα τη εξαντλήσει αυτών επιτρέπουν την πρόσληψη με Απολυτήριο Λυκείου (βλ. 8Κ/2008, 1Κ/2009, 7Κ/2009, 7Κ/2014, 5Κ/2015, 6Κ/2016, 5Κ/2017, 5Κ/2018, 2Κ/2019, 2Κ/2020, 6Κ/2020, 5Κ/2023). Ακόμα χειρότερα, το 2011 μετατάσσονται εκατοντάδες οδηγοί της ΕΘΕΛ και του ΟΣΕ στο ΕΚΑΒ ως Διασώστες, την στιγμή που υπήρχαν πάνω από 1.000 αδιόριστοι πιστοποιημένοι Διασώστες (υπ’ αριθμ. πρωτ. 2387/23-5-2011 επιστολή της Π.Ο.Ε.Δ.Η.Ν. προς τον Υπουργό Υγείας).
Θα ρωτήσει κανείς «μα, συγνώμη: από την στιγμή που στις προκηρύξεις του ΑΣΕΠ προτάσσονται οι πιστοποιημένοι, και μόνο άμα τη εξαντλήσει αυτών οι απιστοποίητοι, τότε προφανώς το ΕΚΑΒ δεν έχει πάρει κανέναν απιστοποίητο (με εξαίρεση τις παραπάνω μετατάξεις), με τόσους αδιόριστους πιστοποιημένους (όπως ισχυρίζεται η ΠΟΕΔΗΝ)». Αποκαλύπτεται μία πτυχή των προκηρύξεων που έχει περάσει στα «ψιλά»: σε όλες τις προκηρύξεις του ΑΣΕΠ ένα ποσοστό των θέσεων δεσμεύεται για «ειδικές κατηγορίες» (πολύτεκνοι, τρίτεκνοι, ομογενείς, ΑμεΑ, συγγενείς ΑμεΑ, μουσουλμάνοι), για τις οποίες θέσεις πρωτεύον κριτήριο είναι η «ιδιαιτερότητα» της ειδικής κατηγορίας, και μετά τυχόν προσόντα της θέσης. Με άλλα λόγια, ο απιστοποίητος πολύτεκνος, τρίτεκνος, ομογενείς, ΑμεΑ, συγγενείς ΑμεΑ ή μουσουλμάνος ΠΡΟΗΓΕΙΤΑΙ του πιστοποιημένου άτεκνου, γηγενή, αρτιμελή ή χριστιανού (ή βουδιστή ή ινδουιστή ή άθεου). «Μα καλά, είναι τόσοι πολλοί αυτοί, που πιάνουν τόσες θέσεις;». Στο σύνολο των προαναφερθείς προκηρύξεων, από τις 1.001 θέσεις είναι οι 400, στην δε τελευταία προκήρυξη (5Κ/2023) είναι 170 από τις 243, δηλ. το 70% (στην Αθήνα είναι 81%).
Πάνω εκεί συμβαίνουν τρία (3) πολύ περίεργα πράγματα: το πρώτο είναι ότι, έβγαζε που έβγαζε το ΙΕΚ ΕΚΑΒ παραπάνω αποφοίτους απ’ ότι το ΕΚΑΒ είχε πρόθεση να προσλάβει, και ξαφνικά το 2019 αποφασίζεται η ειδικότητα «Διασώστης - Πλήρωμα Ασθενοφόρου» να διατεθεί σε (όχι ένα, όχι δυο) αλλά είκοσι (!) Δημόσια ΙΕΚ της Χώρας (Αγ. Νικόλαος, Άργος, Γρεβενά, Δράμα, Ηγουμενίτσα, Θήβα, Ιεράπετρα, Ιωάννινα, Καβάλα, Κατερίνη, Κέρκυρα, Λιβαδειά, Μυτιλήνη, Ορεστιάδα, Πτολεμαΐδα, Σαλαμίνα, Σέρρες, Φλώρινα, Χαλκίδα, Χανιά) και κάμποσα ιδιωτικά, πράγμα που επαναλαμβάνεται και το 2020 (Άργος, Αριδαία, Γρεβενά, Έδεσσα, Ζίτσα, Ηράκλειο, Καβάλα, Καλαμάτα, Κομοτηνή, Κως, Λευκάδα, Μεσολόγγι, Ναύπακτος, Νέα Ζίχνη, Ορεστιάδα, Πρέβεζα, Σάμος, Σπάρτη, Χαλκίδα, Χανιά), βγάζοντας εκατοντάδες αποφοίτους που κανείς δεν καταλαβαίνει το γιατί, με μόνη λογική εξήγηση ότι το πήρε απόφαση το ΕΚΑΒ ότι δεν μπορεί να «παίζει» με τις ζωές των ανθρώπων. Φευ: όπως είδαμε παραπάνω, εξακολουθεί να προσλαμβάνει απιστοποίητους (πολύτεκνους, ΑμεΑ κλπ.).
Στο δεύτερο περίεργο πράγμα που συμβαίνει είναι ότι ξαφνικά
με την υπ’ αριθμόν 120207/2021 Απόφαση τροποποιείται η υπ’ αριθμόν
Α2/29542/5347/1991 Απόφαση, και από εκεί που μέχρι και πρόσφατα τα ιδιωτικά ασθενοφόρα
μπορούσαν να στελεχώνονται με απιστοποίητο προσωπικό, εφεξής είναι υποχρεωμένα
αμφότερο το πλήρωμα να είναι πιστοποιημένοι Διασώστες. Δηλαδή το ΕΚΑΒ, το οποίο
εκτελεί επείγουσες διακομιδές προνοσοκομιακής φροντίδας (τροχαία, καρδιακά,
εγκεφαλικά κλπ.) να στελεχώνεται από απιστοποίητο πλήρωμα, αλλά οι ιδιώτες, που
εκτελούν δευτερογενείς διακομιδές (εξιτήρια, μεταφορά νεφροπαθών κλπ.), θα πρέπει
οπωσδήποτε να είναι στελεχωμένα με πιστοποιημένο. Κάποιο «λάκκο έχει η φάβα»,
κι αυτός αποκαλύπτεται με το τρίτο (περίεργο πράγμα που συμβαίνει) και που θα έπρεπε
να έχουν παραιτηθεί άπαντες ιθύνοντες νόες:
«Βγαίνει» το νέο Προσοντολόγιο-Καθηκοντολόγιο του Δημοσίου
(Π.Δ. 85/2022), και για το ΕΚΑΒ (και μόνο για το ΕΚΑΒ) ορίζεται πως γίνονται
δεκτοί απόφοιτοι ΜΟΝΟ του οικείου ΙΕΚ! Δηλαδή, οι απόφοιτοι όλων των άλλων προαναφερόμενων
Δημοσίων και Ιδιωτικών ΙΕΚ δεν μπορούν να προσληφθούν στο ΕΚΑΒ, παρά το γεγονός
ότι πιστοποιούνται με τον ΙΔΙΟ Οδηγό Σπουδών, από τον ΙΔΙΟ φορέα πιστοποίησης (ΕΟΠΠΕΠ),
και με την ΙΔΙΑ Τράπεζα Θεμάτων. Είναι σαν να λέμε ότι έστω πως στην Ελλάδα υπήρχε
ένα μόνο Δημόσιο Νοσοκομείο, και αυτό Πανεπιστημιακό (δηλαδή έχει την οικεία ιατρική
του Σχολή), και βγαίνει αύριο ένα Προεδρικό Διάταγμα που λέει «από αύριο στο αυτό Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο επιτρέπεται να προσληφθούν
μόνο οι δικοί μου απόφοιτοι, αλλά εάν αυτοί εξαντληθούν, παίρνω και Αποφοίτους
Λυκείου, αλλά ΕΠΟΥΔΕΝΙ αποφοίτους άλλων ιατρικών Σχολών» (την στιγμή που στην Χώρα υπάρχουν κάμποσες ιατρικές Σχολές) και ταυτόχρονα βγαίνει μία Υπουργική Απόφαση
που λέει «εσείς, ιδιωτικά Νοσοκομεία, μόνο πτυχιούχους, έτσι;»!!!
Ο οδηγός που παραβίασε το φανάρι στο Χαϊδάρι και σκότωσε τον
μοτοσικλετιστή είναι επικουρικός ΑΠΙΣΤΟΠΟΙΗΤΟΣ. Θα γίνει ο επόμενος «σταθμάρχης» που θα του «πετάξουν» όλη την ευθύνη;;; Τις τελευταίες
ημέρες γράφονται πολλά, όπως ότι τα οχήματα έκτακτης ανάγκης μπορούν να περνάνε
με «κόκκινο» (χωρίς αυτό να σημαίνει ότι ο οδηγός δεν όφειλε να προσέχει). Ο
ΚΟΚ ορίζει ρητά πως τα οχήματα έκτακτης ανάγκης «δεν υποχρεούνται να τηρούν τις
διατάξεις των άρθρων 12 έως 43 τoυ παρόντος Κώδικα» (Άρθρο 44 Παράγραφο 2). Έλα
όμως που το άρθρο για τα φανάρια είναι το 6. Δηλαδή, στο «κόκκινο» σταματάνε
ΟΛΑ! Που το ξέρω; Γιατί είμαι πιστοποιημένος Διασώστης του Δημοσίου ΙΕΚ Σαλαμίνας, με εκπαιδευτές
κάποιοι κάτοχοι διδακτορικών, άλλοι διπλωματούχοι του
Πολυτεχνείου, και άλλοι εμπειρότατοι εκπαιδευτές του ΕΚΑΒ, αλλά επειδή το ΙΕΚ
που τελείωσα δεν είναι του ΕΚΑΒ, αποκλείστηκα από την τελευταία προκήρυξη, για
να πάω να δουλέψω σε ιδιώτη. Ποιος ξέρει; Μπορεί όταν ιδιωτικοποιηθεί το
«επείγον» να είμαι από τους τυχερούς. Όμως ο Αθανάσιος Παπανίκος, το θύμα του
τροχαίου, δεν ήταν. Το ερώτημα: ήταν θύμα της «ατυχίας» του (ή της «κακιάς στιγμής»
του οδηγού) ή θύμα μίας σειράς αποφάσεων με τις οποίες χρόνια τώρα και συστηματικά
απαξιώνεται το ΕΚΑΒ, και ενισχύονται οι ιδιώτες; Ποιοι άραγε είναι πίσω από
αυτούς;
Τ.Γ.2: Και βέβαια, μη ξεχνάμε τις περίφημες ΠΝΠ με τις οποίες
στέλνονται φανταράκια να οδηγούν τα ασθενοφόρα, με συνοδό τον γιατρό του
οικείου Κέντρου Υγείας. Αλήθεια, τί να απέγινε εκείνη η προσφυγή των ιατρών του
Κ.Υ. Γόννων Λάρισας; Αλλά τί λέμε τώρα: προχθές βρήκα στο Πολύγωνο έναν καημένο
κατάχαμα, πήρα το ΕΚΑΒ, και ο τηλεφωνητής (προφανώς χωρίς να έχει ποτέ του πριν
δει υπολογιστή στην ζωή του) μου έλεγε στο τηλέφωνο «μισό, μισό: Μ-Η-Τ-Ρ-Ο-Π-Ε-Τ-Ρ-Ο-Β-Α»
κλπ.
Τ.Γ.3: «Δηλαδή, να πεθαίνει ο ασθενής πίσω, και το ασθενοφόρο
να περιμένει στο φανάρι;». Ένα θα πω: με «πανηγυρικότητα» ο Περιφερειάρχης
Αττικής ανακοίνωσε προχθές την σύναψη σύμβασης με ιδιωτική εταιρεία για 1.388 κάμερες
στους δρόμους. Με την ίδια «πανηγυρικότητα» πριν από δύο χρόνια, ο τότε
Περιφερειάρχης (και πρόεδρος του ΙΣΑ) ανακοίνωνε την τοποθέτηση
«έξυπνων» φαναριών που θα αντιλαμβάνονται την
προσέγγιση ασθενοφόρου και θα του δίνουν το «πράσινο» (που δεν είναι και καμιά φοβερή
τεχνολογία. Ήδη γίνεται για το τραμ σε όλη τη διαδρομή του, όπως και για τον Προαστιακό
στην διασταύρωση Κωνσταντινουπόλεως με Ιερά Οδό). Ένα τέτοιο φανάρι δεν μπορούσε
να μπει στην κεντρικότερη διασταύρωση που οδηγεί σε ένα μεγάλο Νοσοκομείο σαν
το Αττικό; Αλλά βέβαια αυτά τα φανάρια θα αποσκοπούσαν στο «σώσιμο ζωών», όχι σε
πρόστιμα…
Τ.Γ.4: Δεν είμαι νομικός, και επομένως δεν είμαι σε θέση να ισχυριστώ ότι υπάρχει σχέση «αιτίου - αποτελέσματος» μεταξύ της «απιστοποιητότητας» του οδηγού και του δυστυχήματος (μπορεί ο οδηγός να έχει εμπειρία στην οδήγηση άλλων οχημάτων έκτακτης ανάγκης, π.χ. πυροσβεστικών). Αλλά με ποιον άλλον τρόπο τότε, θα εγγυηθεί ο Νομοθέτης ότι μία επόμενη φορά δεν θα υπάρχει;;;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου