Συμπληρώνοντας πάνω από 100 ώρες πλέον απ’ τον καταστροφικό σεισμό στην Τουρκία -Συρία, η θλίψη για την τραγωδία αυτή θα μείνει βαθιά χαραγμένη στις ψυχές όλων… είναι άγνωστο που θα σταματήσει ο κατάλογος των θυμάτων και της καταστροφής…
Το σωματείο εργαζομένων ΕΚΑΒ Ρόδου θέλει να εκφράσει και επισήμως την βαθύτατη θλίψη του για το καταστροφικό σεισμό και να ευχηθεί δύναμη και κουράγιο στους συναδέλφους Διασώστες – Ιατρούς - ΕΜΑΚ που συμμετέχουν στην ειδική αποστολή διάσωσης, επίσης είναι συγκινητικό καθώς ολοένα και πληθαίνουν οι αναρτήσεις στο διαδίκτυο από συναδέλφους που δεν είναι στον τόπο της τραγωδίας αλλά δηλώνουν το πόσο πολύ θα επιθυμούσαν να ήταν και αυτοί εκεί…να καταθέσουν ψυχή για να διασώσουν έστω και έναν εγκλωβισμένο…
Ευχόμαστε γρήγορη υλική αποκατάσταση στους πληγέντες γιατί η ψυχική αποκατάσταση θα αργήσει, ίσως για κάποιους δεν θα έρθει και πότε…επί τη ευκαιρία βάζουμε και μια παρένθεση εδώ που λέγεται (Μετατραυματικό στρες διασωστών) καθώς σε καταστροφή τέτοιας έκτασης οι διασώστες έρχονται αντιμέτωποι με σκηνές πέρα απ’ την σφαίρα της φαντασίας ανείπωτες τραγωδίες εξελίσσονται μπροστά τούς…η ψυχολογική υποστήριξη είναι αναγκαία και σε αυτούς…
Κλείνοντας θα θέλαμε να εκφράσουμε έναν προβληματισμό..
Άραγε πόσο μακριά είμαστε από έναν τέτοιο σεισμό στον Ελλαδικό χώρο, ποιες είναι οι ενέργειες που μπορεί ένας πολίτης να κάνει ατομικά για να επιβιώσει τις πρώτες 72 κρίσιμες ώρες.. πόσο σημαντικό είναι πλέον να υπάρχει σε κάθε σπίτι ένα ατομικό σακίδιο έκτακτης ανάγκης το λεγόμενο (Bug out Bag)….
Συμπέρασμα αποδεδειγμένο…η ελπίδα στα συντρίμμια πεθαίνει πάντα τελευταία..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου