12 Δεκεμβρίου 2012: Κανείς δεν ξεχνά τους ανθρώπους που έφυγαν στο καθήκον - Τρισάγιο πραγματοποιήθηκε στη μνήμη τους.
Μπορεί να πέρασαν έξι χρόνια, όμως κανείς δεν έχει ξεχάσει τους δύο ανθρώπους που έχασαν τη ζωή τους με φριχτό τρόπο στο καθήκον.
Ο λόγος για τον διευθυντή του ΕΚΑΒ και γιατρό Δημήτρη Βουρβαχάκη και τον πρόεδρο του Συλλόγου Εργαζομένων στο ΕΚΑΒ, Βαγγέλη Κελαράκη οι οποίοι στις 12 Δεκεμβρίου 2012 έφυγαν από τη ζωή έπειτα από τροχαίο δυστύχημα.
Νωρίς το πρωί σήμερα πραγματοποιήθηκε μνημόσυνο στον Ιερό Ναό Αγίου Λουκά στο ΠΑΓΝΗ, ενώ λίγο αργότερα συγγενείς, φίλοι και συνάδελφοι των αδικοχαμένων αντρών μετέβησαν στο σημείο του δυστυχήματος όπου έγινε τρισάγριο στη μνήμη τους.
Το τραγικό συμβάν έλαβε χώρα περίπου 20 λεπτά πριν τις 9 το πρωί.
Το ασθενοφόρο του ΕΚΑΒ το οποίο οδηγούσε ο Νίκος Μυρωδιάς με συνεπιβάτες τους Βουρβαχάκη και Κελαράκη κατευθυνόταν προς το Ρέθυμνο, όπου οι τελευταίοι επρόκειτο να παρευρεθούν σε εκπαιδευτικό σεμινάριο. Στο ύψος της Αγίας Πελαγίας, το ασθενοφόρο συγκρούστηκε με ένα φορτηγάκι που οδηγούσε μια 37χρονη - σήμερα - γυναίκα, η οποία είχε ξεκινήσει από τα Χανιά με προορισμό το Ηράκλειο.
Ο Νίκος Μυρωδιάς στάθηκε τυχερός μέσα στην ατυχία του, καθώς ο Δημήτρης Βουρβαχάκης τον έσπρωξε έξω από το όχημα, την ύστατη στιγμή… Όπως είχε πει αρκετό καιρό μετά το δυστύχημα ο ίδιος ο Μυρωδιάς, ο Βουρβαχάκης έκανε μέχρι και την τελευταία του ανάσα, αυτό που έκανε όλη του τη ζωή: Να σώζει ανθρώπινες ζωές!
Διερχόμενοι οδηγοί που είχαν σταματήσει για να βοηθήσουν τους τρεις εγκλωβισμένους στο ασθενοφόρο, κατάφεραν να τραβήξουν τον Μυρωδιά και να τον απομακρύνουν από το σημείο. Ελάχιστες στιγμές αργότερα, άρχισαν να εκρήγνυνται φιάλες οξυγόνου που βρίσκονταν μέσα στο όχημα, με αποτέλεσμα αυτό να τυλιχθεί στις φλόγες.
Ως αποτέλεσμα, τόσο ο Δημήτρης Βουρβαχάκης, όσο και ο Βαγγέλης Κελαράκης βρήκαν φρικτό θάνατο, καθώς απανθρακώθηκαν. Οι στιγμές που ακολούθησαν θύμιζαν αρχαίο δράμα: Συνάδελφοι των δύο ανδρών δεν άντεξαν στο θέαμα του καμένου ασθενοφόρου και γνωρίζοντας ότι στο εσωτερικό του βρίσκονταν τα άψυχα κορμιά των φίλων τους, είτε ξεσπούσαν συγκλονισμένοι σε λυγμούς, είτε λιποθυμούσαν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου