Βρισκόμαστε ήδη στον 6ο χρόνο διακυβέρνησης της ΝΔ ενώ συνεχίζει να εξελίσσεται με αμείωτη ένταση η αναδιανομή εισοδημάτων σε βάρος των ασθενέστερων στρωμάτων και η συνακόλουθη φτωχοποίηση μεγάλων τμημάτων της Ελληνικής κοινωνίας.
Αυτή επιτυγχάνεται με την πολιτική της «φθηνής εργασίας» και των χαμηλών μισθών, η οποία συνεπικουρείται από το νομοθετικό πλαίσιο (νόμοι Χατζηδάκη και Γεωργιάδη), την στρατηγική της υπονόμευσης των συνδικαλιστικών ελευθεριών και τον αυταρχισμό, αλλά και από τη συνεχιζόμενη ακρίβεια που κατατρώει ό,τι έχει απομείνει από τα ήδη μειωμένα εισοδήματα.
Ειδικότερα για την ακρίβεια, είναι πια ξεκάθαρο στην ελληνική κοινωνία πως δεν πρόκειται για αποτέλεσμα της διεθνούς κατάστασης, των πολέμων, των φυσικών καταστροφών ή μιας συνεχιζόμενης αλυσίδας ατυχών συγκυριών. Η μοναδική «ατυχία» της χώρας είναι η πολιτική της κυβέρνησης της ΝΔ που συνειδητά και με σχέδιο τροφοδοτεί την ακρίβεια με:
- την ανοχή της στις πρακτικές καρτέλ, στην ενέργεια και στην εφοδιαστική αλυσίδα, με την επιμονή στην πρόσκαιρη και τυχοδιωκτική ανάπτυξη του realestate και του υπερτουρισμού ως μέρος μιας οικονομικής ανάπτυξης για «λίγους και εκλεκτούς».
- Την πολιτική των υψηλών και εξ ορισμού άδικων, έμμεσων φόρων που επιβαρύνουν δυσανάλογα τα χαμηλότερα εισοδήματα. Έτσι μπορεί να διατηρεί τα υψηλά πλεονάσματα και ταυτόχρονα να συντηρεί με αυτό το τρόπο τις φοροαπαλλαγές στο μεγάλο πλούτο και τη συστημική διαφθορά.
Τα παραπάνω, έχουν ως αποτέλεσμα την αύξηση των δεικτών ανισότητας και φτώχειας, με την αγοραστική δύναμη των μισθωτών να έχει κατρακυλήσει στη τελευταία θέση της Ευρώπης των 27, ξεπερνώντας ακόμη και τη Βουλγαρία.
Κοντά στον σκληρά δοκιμαζόμενο ιδιωτικό τομέα με τους μισθούς πείνας και τους δεκάδες νεκρούς συναδέλφους μας εξαιτίας των εγκληματικών πολιτικών της κυβέρνησης (114 συνάνθρωποί μας έχασαν τη ζωή τους μέχρι στιγμής) τα ίδια και χειρότερα είναι τα πράγματα για τους εργαζομένους στο Δημόσιο καθώς οι πενιχρές αυξήσεις, μετά από 12 χρόνια καθήλωσης των μισθών, δεν μπορούν να καλύψουν ούτε κατ’ ελάχιστο τις τεράστιες μειώσεις της αγοραστικής δύναμης λόγω της ακρίβειας.
Ο κατώτατος μισθός στο Δημόσιο είναι 15% χαμηλότερος ακόμη και από τον επίσης χαμηλό κατώτατο μισθό του Ιδιωτικού τομέα, καθώς στους δημοσίους υπαλλήλους δεν καταβάλλονται ο 13ος και ο 14ος μισθός.
Η προαναγγελία «αύξησης» για το 2025 που θα φτάσει στα 12 ευρώ καθαρά, συνιστά κοροϊδία και εμπαιγμό, καθώς η ποσοστιαία αύξηση επί του μέσου καθαρού μισθού που θα φτάσει το 1% κάτι που πρακτικά σημαίνει πως το πραγματικό εισόδημα των εργαζομένων στο Δημόσιο θα μειωθεί γι’ ακόμα μια χρονιά.
Την ίδια στιγμή συντελείται με συστηματικό τρόπο η διάλυση του ΕΣΥ που παραμένει υποχρηματοδοτούμενο και υποστελεχωμένο, εξαναγκάζοντας τους ασθενείς, είτε να προσφύγουν στις ιδιωτικοποιημένες υπηρεσίες των δημόσιων νοσοκομείων(απογευματινά ιατρεία και χειρουργεία) είτε απευθείας στα πάσης φύσεως ιδιωτικά διαγνωστικά κέντρα και θεραπευτήρια, επιβαρύνοντας δυσβάσταχτα το λαϊκό εισόδημα.
Η πολιτική της συστηματικής φτωχοποίησης των εργαζομένων πάει χέρι-χέρι με τον αυταρχισμό την απομείωση ή και κατάργηση των δημοκρατικών ελευθεριών. Το νομοθετικό πλαίσιο (Νόμοι Χατζηδάκη-Γεωργιάδη) έχει καταστήσει παράνομη κάθε απεργιακή κινητοποίηση ενώ υπονομεύει τις συνταγματικά κατοχυρωμένες συνδικαλιστικές ελευθερίες. Είναι χαρακτηριστική η πρωτοφανής ενέργεια της Κυβέρνησης να προσφύγει ενάντια στην απεργία της Διδασκαλικής Ομοσπονδίας Ελλάδας, ενώ δεκάδες εκπαιδευτικοί, διώκονται πειθαρχικά με κατ’ επίφαση αδικήματα, όπως ότι απλά συμμετείχαν σε νόμιμη απεργία.
Είναι πια καθαρό σε όλες και όλους πως αυτή η κατάσταση δεν μπορεί να συνεχιστεί.
Σε αυτές τις συνθήκες, η πανεργατική, πανελλαδική απεργία της 20ης Νοεμβρίου αποκτά κρίσιμο χαρακτήρα, για τη ζωή, την καθημερινότητα, το μέλλον των ανθρώπων της μισθωτής εργασίας.
Ειδικότερα όταν οι δυνάμεις της «κοινωνικής αντιπολίτευσης» μοιάζουν να είναι το μοναδικό ανάχωμα απέναντι στην επέλαση της νεοφιλελεύθερης πολιτικής της ΝΔ δεν προσδοκούμε κανέναν αυτόκλητο πολιτικό Μεσσία και φυσικά δε θα χαρίσουμε την αντιπολίτευση σε δεξιές ή ακροδεξιές μετατοπίσεις του πολιτικού συστήματος και σε επίδοξους κληρονόμους των νεοφιλελεύθερων πολιτικών της κυβέρνησης Μητσοτάκη. Ο αγώνας των εργαζομένων, με ενότητα και αλληλεγγύη είναι η μοναδική εγγύηση για τη πολιτική αλλαγή που θα φέρει στο επίκεντρό της τη ζωή και τις ανάγκες των δυνάμεων της μισθωτής εργασίας.
Συμμετέχουμε μαζικά και αποφασιστικά στην απεργία διεκδικώντας:
- Επιστροφή του κλεμμένου δικαιώματος από το 2012 της διαπραγμάτευσης και υπογραφής της ΕΓΣΣΕ στη ΓΣΕΕ
- Άρση κάθε εμποδίου στην υπογραφή και επέκταση των κλαδικών και ομοιοεπαγγελματικών συμβάσεων
- Απόσυρση του απαράδεκτου νομοσχεδίου που θα καθορίζει την αύξηση του κατώτατου μισθού μέσω κάποιου αλγόριθμου και μαθηματικού τύπου
- Πραγματικές αυξήσεις στους μισθούς όσον αφορά το δημόσιο και επαναφορά του 13ου και 14ου μισθού
- Μέτρα ενάντια στην ακρίβεια, ειδικότερα για το ζήτημα της στέγης
- Άμεση ενίσχυση σε πόρους και προσωπικό των δημόσιων νοσοκομείων. Κατάργηση των ιδιωτικοποιημένων υπηρεσιών
- Δημοκρατία στους χώρους δουλειάς, κατάργηση των αντεργατικών-
αντισυνδικαλιστικών νόμων Χατζηδάκη-Γεωργιάδη. - Απόσυρση των πειθαρχικών διώξεων σε εκπαιδευτικούς για την συνδικαλιστική τους δράση.
- Συλλογικές συμβάσεις στο Δημόσιο.
ΟΛΟΙ ΚΑΙ ΟΛΕΣ ΣΤΗΝ ΑΠΕΡΓΙΑΚΗ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ
ΤΗΝ ΤΕΤΑΡΤΗ 20 ΝΟΕΜΒΡΗ
ΣΤΗΝ ΠΛΑΤΕΙΑ ΚΛΑΥΘΜΩΝΟΣ
ΣΤΙΣ 11 ΤΟ ΠΡΩΙ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου