Πριν από κάποιες ημέρες, οι πομπώδεις τίτλοι προκάλεσαν πάλι τον συνήθη παροξυσμό κατά των κοινοτήτων Ρομά. Ένα ασθενοφόρο του ΕΚΑΒ στη Θήβα βρέθηκε σε καταυλισμό για περιστατικό που αποδείχτηκε «φόλα», για να δεχτεί επίθεση με «βροχή» από πέτρες.
Η αλήθεια, φυσικά, απέχει κατά κανόνα από τους φουσκωμένους τίτλους των ΜΜΕ, και συμβιβάζεται κάπου στο ενδιάμεσο, σε μία πραγματικότητα που, όπως περιγράφει στο Reader ο υπεύθυνος του ενιαίου συντονιστικού κέντρου του ΕΚΑΒ Αθηνών, Χρήστος Μαλτέζος, αποτελεί πρόβλημα ακριβώς επειδή έχει γίνει ρουτίνα.
Η μία πλευρά του προβλήματος είναι αυτές οι εξάρσεις βίας που, είναι δυστυχώς αλήθεια, παρατηρούνται κατά πλειονότητα εντός κοινοτήτων Ρομά, όπου η ανύπαρκτη αστυνόμευση, η υποβάθμιση και έλλειψή κοινωνικής παρέμβασης, θρέφουν την αντικοινωνική συμπεριφορά.
Η άλλη είναι μία πολύ πιο τετριμμένη καθημερινότητα, η οποία όμως αθροιστικά δυσχεραίνει αποδεδειγμένα το σωτήριο, για πολλούς πολίτες, έργο του ΕΚΑΒ.
Τι συνέβη στην επίθεση
Και πιο εύστοχη θα ήταν η ερώτηση του τι συμβαίνει στις επιθέσεις, οι οποίες είναι ιδιαίτερα συχνές, όπως μας λέει ο κ. Μαλτέζος:
«Λίγο έξω από τη Θήβα υπάρχει ένας καταυλισμός, το Πυρί. Σε εκείνο τον καταυλισμό έχουμε αντιμετωπίσει πολλές φορές πρόβλημα ως ΕΚΑΒ, όχι μόνο μέσα αλλά και διερχόμενοι, γιατί υπάρχει ένα γεφυράκι, και ανεβαίνουν πιτσιρικάδες, περνάει το ασθενοφόρο, το βλέπουν σαν παιχνίδι και πετούν πέτρες.
Μας έχουν προκαλέσει ζημιές πολλές φορές. Στο συγκεκριμένο περιστατικό ήταν νύχτα Δευτέρας προς Τρίτη, περί τις 01:00.
Ένας 11χρονος είχε καλέσει στην αστυνομία, όχι σε εμάς και τους είπε ότι η μαμά του είχε καρδιολογικό πρόβλημα. Η αστυνομία έστειλε την κλήση σε εμάς και ξεκινήσαμε με ασθενοφόρο και περιπολικό, γιατί πάντα πάμε στους καταυλισμούς συνοδεία περιπολικού.
Δεν βρέθηκε κανείς στον καταυλισμό, στο τηλέφωνο που είχαν δώσει δεν απαντούσε κανείς και γυρίσαμε να φύγουμε. Το περιπολικό πήγαινε μπροστά και το ασθενοφόρο πιο αργά, λίγο πιο πίσω επειδή ο δρόμος είναι ανώμαλος, και δέχτηκε μία πέτρα στο πίσω παρμπρίζ, που το έσπασε, χωρίς να έχουμε τραυματισμό.
Δεν είναι η πρώτη φορά που δεχόμαστε επίθεση σε καταυλισμό Ρομά και στη Θήβα, αλλά και εδώ στην Αττική, στο Ζεφύρι, στο Μενίδι, στον Απρόπυργο, στα Μέγαρα, άνευ λόγου και αιτίας, με αποτέλεσμα να πρέπει να πηγαίνουμε πάντα συνοδεία της αστυνομίας».
Θέσαμε στον κ. Μαλτέζο την ερώτηση αν αυτές οι επιθέσεις στα ασθενοφόρα του ΕΚΑΒ γίνονται μόνο για λόγους «ψυχαγωγίας» των επιτήδειων, ή αν υπάρχει και κάποιος πιο δόλιος λόγος.
Ειδικότερα, στη δημοσιότητα κυκλοφορεί η φήμη πως πολλές φορές, αν και συντρέχει πραγματικό περιστατικό, όπως τραυματισμοί στο πλαίσιο αντιδικιών, κατά την άφιξη του ασθενοφόρου, άτομα με αντιπαλότητα προς τον παθόντα επιτίθενται στο ΕΚΑΒ για να μην παραλάβει.
Μας είπε περί αυτού πως «Υπάρχουν και αυτά. Εμείς δεν μπορούμε βέβαια να ξέρουμε τι γίνεται μέσα σε κάθε καταυλισμό. Εμείς, από τη στιγμή που θα μας καλέσουν οφείλουμε να εξυπηρετήσουμε, και ο τρόπος που έχουμε επιλέξει, γιατί στο παρελθόν είχαν δεχτεί και συνάδελφοι επίθεση, είναι ότι πάμε με την αστυνομία.
Διαφορετικά, αν το περιστατικό δεν είναι τόσο σοβαρό, και μπορούν οι ίδιοι οι καλούντες να βγάλουν το άτομο έξω από τον καταυλισμό, τους παίρνουμε τηλέφωνο, τους βγάζουν λίγο πιο έξω και πάει το ασθενοφόρο.
Προσπαθούμε με κάθε τρόπο να εξυπηρετήσουμε. Κάποιες φορές τα παιδιά το βλέπουν ως πλάκα το να ρίξουν μία πέτρα ή να καλέσουν το ασθενοφόρο.
"Βάλε μου τη σειρήνα", "βάλε μου τους φάρους" όταν φτάνει το ασθενοφόρο εκεί. Κάποιες φορές μας λένε "πέθανε ο παππούς μου" και μας πάνε στη μία γωνία. Μετά μας λένε "όχι δεν είναι εδώ, στην άλλη". Αναγκαζόμαστε και αποχωρούμε στο τέλος. Συμβαίνουν πολύ συχνά αυτά».
ΕΚΑΒ και «χαλασμένο τηλέφωνο» - Ένα χρόνιο πρόβλημα
Φυσικά, οι φάρσες από πιτσιρικάδες που ζουν σε γκετοποιημένες κοινότητες δεν συνθέτουν ούτε κατά προσέγγιση το πραγματικό πρόβλημα της υπηρεσίας.
Ο κ. Μαλτέζος μας ενημερώνει πως αν και στον γενικότερο στόλο του έχει πολλά ασθενοφόρα, στην Αθήνα, στην πρωινή και απογευματινή βάρδια κυκλοφορούν ανά πάσα στιγμή περίπου 65, και 12-15 μοτοσικλέτες, ενώ στη νυχτερινή περίπου τα μισά.
Ρωτήσαμε λοιπόν τον κ Μαλτέζο για το γενικότερο πρόβλημα των άσκοπων ή και απατηλών κλήσεων στο ΕΚΑΒ, που πέρα από δόλιους λόγους, όπως μας ενημερώνει, συμβαίνει και είτε επειδή οι πολίτες δεν είναι εκπαιδευμένοι στη σωστή του χρήση, ή επειδή θεωρούν πως μπορούν να «παρακάμψουν» τη διαλογή των νοσοκομείων, και να μπουν «μπροστά στην ουρά».
«Έχουμε ένα ποσοστό κλήσεων στις οποίες μας καλούν για ένα περιστατικό, και μέχρι να φτάσουμε για δικό τους λόγο ή φεύγουν ή το μετανιώνουν και δεν καλούν για ακύρωση, με αποτέλεσμα να φτάνουν τα ασθενοφόρα και να τα στέλνουν πίσω. Υπάρχουν βέβαια και οι φάρσες, και εκεί έχουμε ένα ποσοστό απώλειας.
Το ποσοστό που έχουμε βγάλει ως στατιστικό, δείχνει ότι ένα περίπου 30% των κλήσεων θα μπορούσαν να εξυπηρετηθούν με άλλον τρόπο, χωρίς ασθενοφόρο.
Αυτό μας δημιουργεί ένα πρόβλημα στο να μειώνουμε τον χρόνο απόκρισης, αλλά βέβαια αυτά τα περιστατικά δεν είναι προτεραιότητας. Υπάρχουν τα υπερεπείγοντα, τα επείγοντα και μετά όλα τα υπόλοιπα.
Για αυτό που έχει ειπωθεί, ότι θέλουν να παίρνουν τη σειρά στο νοσοκομείο, ίσχυε, αλλά τα τελευταία χρόνια έχει αλλάξει, γιατί τα περισσότερα νοσοκομεία έχουν οργανώσει την υποδοχή και τη διαλογή τους, και από εκεί αποφασίζει ο γιατρός την προτεραιότητα.
Αυτό έχει αποθαρρύνει λίγο τον κόσμο να καλεί το ΕΚΑΒ για να πάρει "σειρά" στα νοσοκομεία.
Εμείς από τη στιγμή που θα καλέσει ο πολίτης θα πρέπει να τον εξυπηρετήσουμε, και δεν μπορούμε να πούμε "μην καλείς"¨. Ο καθένας έχει τον λόγο του. Το ότι επηρεάζει αυτό τη λειτουργία μας ισχύει, γιατί υπάρχουν και τεράστιες αποστάσεις.
Όταν ένα ασθενοφόρο ξεκινήσει από τα Μεσόγεια για να φέρει ένα περιστατικό στον "Ευαγγελισμό", στο "Γεννηματά" ή στο "Ιπποκράτειο", αυτό το ασθενοφόρο θα κάνει μιάμιση ώρα να γυρίσει στην περιοχή του.
Δημιουργείται δυσλειτουργία, αλλά δεν μπορούμε να κάνουμε κάτι διαφορετικό εμείς. Η μόνη λύση θα ήταν η εκπαίδευση των πολιτών για τον ΕΚΑΒ».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου