Με «μπαλώματα» και δανεικούς υπαλλήλους επιχειρεί να καλύψει, για μία ακόμη φορά, η κυβέρνηση τα τεράστια κενά που υπάρχουν σε ασθενοφόρα και διασώστες του ΕΚΑΒ στις τουριστικές περιοχές.
Μόνο που, τις περισσότερες φορές, η προσπάθεια αυτή αφήνει ακάλυπτα μεγάλα αστικά κέντρα, με όποιους κινδύνους μπορεί να εγκυμονεί η ενέργεια αυτή για την υγεία και την ασφάλεια των κατοίκων. Χαρακτηριστικό παράδειγμα η Θεσσαλονίκη που, για τρεις μήνες, θα έχει 25% λιγότερα ασθενοφόρα λόγω της μετακίνησης ενός μέρους του στόλου, αλλά και του ανθρώπινου δυναμικού της, προς Χαλκιδική.
«Η Θεσσαλονίκη θα μείνει από τον Ιούνιο έως και τον Αύγουστο, με 15 ασθενοφόρα και 2 κινητές μονάδες από τα 20 ασθενοφόρα που διαθέτει το υπόλοιπο διάστημα, για να ενισχυθεί η Χαλκιδική, ώστε από τα 6 ασθενοφόρα που έχει τον χειμώνα να φθάσει τα 12-14» εξηγεί στην One Voice ο πρόεδρος του Σωματείου Εργαζομένων ΕΚΑΒ Θεσσαλονίκης, Κοσμάς Τερζίδης. «Κι όλα αυτά τη στιγμή που η χώρα μας διαθέτει, έτσι κι αλλιώς, τη χαμηλότερη αναλογία πληθυσμού- ασθενοφόρων αφού σε όλες τις ανεπτυγμένες ευρωπαϊκές χώρες αντιστοιχεί ένα ασθενοφόρο σε 30.000 κατοίκους ενώ σε μας η αντιστοιχία είναι ένα ασθενοφόρο ανά 120.000 κατοίκους».
«Επικίνδυνη» η ένταξη σπουδαστών των ΙΕΚ των ΕΚΑΒ στα πληρώματα και μάλιστα αμισθί
Το κακό στην Ελλάδα είναι ότι, ενώ όλοι γνωρίζουμε πως το καλοκαίρι οι ανάγκες στις παραθαλάσσιες περιοχές, λόγω τουρισμού, είναι αυξημένες, η Πολιτεία κάθε χρόνο συμπεριφέρεται σαν να αντιμετωπίζει… έκτακτες συνθήκες και προσπαθεί να εφεύρει τρόπους για να συμπληρώσει τα τεράστια κενά.
Έτσι -μετά τη συνδρομή στρατιωτικών και πυροσβεστών, που ισχύει από το καλοκαίρι του 2023- με τροπολογία που «πέρασε» πριν από λίγες ημέρες από το υπουργείο Υγείας, προβλέπεται η ένταξη σπουδαστών των ΙΕΚ του ΕΚΑΒ στα ασθενοφόρα, ως δεύτερα άτομα πληρώματος, μαζί με μόλις έναν έμπειρο διασώστη.
«Η απόφαση αυτή είναι πάρα πολύ επικίνδυνη γιατί μπορεί να χαθούν ανθρώπινες ζωές. Προσπαθούν να βρουν λύσεις, οι οποίες δεν στοιχίζουν μεν σε χρήματα, αλλά μπορεί να στοιχίσουν σε ανθρώπινες ζωές», επισημαίνει ο κ. Τερζίδης. «Μπορεί ο μαθητευόμενος, λόγω απειρίας, να κάνει κάποιο λάθος. Το θέμα είναι πού θα βρίσκεται ο έμπειρος διασώστης για να το ελέγξει. Στο τιμόνι για να οδηγεί, πίσω με τον ασθενή ή ίσως θα βάλει τον εκπαιδευόμενο να οδηγεί μπροστά; Από όποια πλευρά κι αν το δούμε το θέμα, είναι επικίνδυνο».
Ένα πρόσθετο ζήτημα εξάλλου είναι ότι, τα παιδιά αυτά καλούνται, πριν καν ολοκληρώσουν τις σπουδές τους, να λειτουργήσουν ως κανονικό πλήρωμα, δίχως μάλιστα να λαμβάνουν ούτε ένα ευρώ ως αμοιβή.
«Δηλαδή, θα βάλουμε τελείως άπειρα παιδιά που δεν έχουν ούτε πτυχίο, ούτε βεβαίωση από το ΙΕΚ, ούτε άδεια ασκήσεως επαγγέλματος και έχουν δει τα πράγματα μόνο από τα βιβλία, να κάνουν κανονικές βάρδιες;» αναρωτιέται ο πρόεδρος του Σωματείου Εργαζομένων ΕΚΑΒ Θεσσαλονίκης. «Μα το νόημα της πρακτικής που κάνουν μέχρι σήμερα είναι να αποκτήσουν εμπειρία επί 6 μήνες, δηλαδή για 120 βάρδιες, ως τρίτα άτομα πληρώματος πάνω σε ασθενοφόρο, όχι ως κανονικοί διασώστες. Κι όλα αυτά, όταν οι σπουδαστές των ΙΕΚ του ΕΚΑΒ είναι οι μόνοι που κάνουν την πρακτική τους αμισθί».
Ούτε μία πρόσληψη, εδώ και 5 χρόνια, στη Θεσσαλονίκη
Στη Θεσσαλονίκη η κατάσταση είναι προβληματική εδώ και καιρό αφού, παρά το γεγονός ότι έχουν υπάρξει αποχωρήσεις λόγω συνταξιοδοτήσεων ή διαφόρων άλλων ατυχημάτων, δεν έχει γίνει καμία πρόσληψη, τα τελευταία πέντε χρόνια, με αποτέλεσμα να καταγράφονται μεγάλα κενά.
«Αυτή τη στιγμή στη Θεσσαλονίκη εργαζόμαστε ως διασώστες 208 άτομα, ενώ κανονικά θα έπρεπε να ήμασταν τουλάχιστον 298, δηλαδή είμαστε 90 άτομα λιγότερα», τονίζει ο κ. Τερζίδης. «Στις προκηρύξεις που βγήκαν δεν προβλεπόταν ούτε μία θέση για την περιοχή μας, ενώ από τον Ιανουάριο ζήτησα να ανοίξει η πλατφόρμα των επικουρικών, τουλάχιστον για τη Θεσσαλονίκη, ώστε να πάρουμε κάποια άτομα και εμείς, ωστόσο, παρά τις υποσχέσεις, πάλι δεν άνοιξε».
Άρχισε η μετακίνηση των «δανεικών» διασωστών στη Χαλκιδική
Παρά τις ελλείψεις, όμως, από την περασμένη εβδομάδα, ξεκίνησε το μέτρο τής μετακίνησης διασωστών από τη Θεσσαλονίκη προς τη Χαλκιδική. Πρώτοι εντάχθηκαν όσοι Θεσσαλονικείς διασώστες διαθέτουν σπίτια στην περιοχή, ενώ ακολουθούν εκείνοι που δήλωσαν ότι, επιθυμούν να εργαστούν στη διάρκεια της άδειάς τους στη Χαλκιδική. Ήδη, από τον Ιανουάριο το Σωματείο είχε φροντίσει να βρει καταλύματα σε κομβικά σημεία του νομού, ώστε να υπάρχει εύκολη πρόσβαση τόσο στα περιστατικά όσο και στα νοσοκομεία και περίμενε τα απαραίτητα κονδύλια για να κλειστούν τα δωμάτια.
«Κάθε ασθενοφόρο για να λειτουργήσει χρειάζεται 11 άτομα. Έτσι, για να υπάρξουν τα 8 επιπλέον ασθενοφόρα στη Χαλκιδική που είναι το ζητούμενο, θα πρέπει να μετακινηθούν τουλάχιστον 80 άτομα» μας ενημερώνει ο κ. Τερζίδης.
Το θέμα είναι ότι, και πάλι δεν λύνεται το πρόβλημα αφού, γεωγραφικά, η Χαλκιδική παρουσιάζει ιδιαιτερότητες, καθώς οι αποστάσεις μέχρι τα χωριά που βρίσκονται στα άκρα των «ποδιών» της Κασσάνδρας και της Σιθωνίας είναι τεράστιες. Αυτό σημαίνει ότι, για να μετακινηθεί ένα ασθενοφόρο από τη Σκιώνη ή την Αγία Παρασκευή μέχρι τον Πολύγυρο χρειάζεται τουλάχιστον 1,5 ώρα. Αν, μάλιστα, το περιστατικό είναι πιο σοβαρό και χρειαστεί να μεταφερθεί στη Θεσσαλονίκη, τότε αντιλαμβανόμαστε ότι μιλάμε για 2-2,5 ώρες τουλάχιστον. Που σημαίνει πως θα έπρεπε, εδώ και χρόνια, η Πολιτεία να έχει φροντίσει να υπάρχει ικανός αριθμός ασθενοφόρων, για να καλύπτουν τις αυξημένες ανάγκες της περιοχής.
«Δεν καταλαβαίνουν ότι, αν δεν επενδύσουν στις υποδομές, δεν θα έχουν τον τουρισμό που θέλουν; Γιατί όταν ένας τουρίστας, που θέλει να νιώθει ασφαλής, ακούσει ότι το ασθενοφόρο της Χαλκιδικής θα κάνει δύο ώρες να τον εξυπηρετήσει, θα αλλάξει προορισμό. Θυσιάζουμε τόσα χρήματα στον βωμό άλλων πραγμάτων και μας διαφεύγει η ουσία» καταλήγει ο κ. Τερζίδης.
seleo.gr
